یک تیم مستندساز بیبیسی دوربینی رو توی این عروسک بچه میمون مخفی میکنن که میمونها رو از نزدیک فیلمبرداری کنن. قصه وقتی پیچیده میشه که عروسک میافته و میمونها خیال میکنن مجروح شده و …
حال سوالاتی از دین داران عزیز میپرسم.
آیا همه رفتارهای حیوانات از روی غریزه است و تنها انسان دارای عقله؟
آیا این حس همدلی و همردی (بین میمون ها با میمون مرده و میمون ها با میمونی که عروسک از دستش افتاد) طبق “غریزی بودن همه اعمال حیوانات”، بازم غریزی هست؟
بین همدلی و همدردی انسان با این میمون ها چه تفاوتی وجود داره؟
آیا همین حس همدلی و همدردی مشترک (برخواسته از عقل) همان طور که بارها و قبلا گفتیم، نمیتونه معیار اخلاق بشری از ابتدای جوامع انسانی تا الان بوده باشه؟
در آخر، آیا باز هم فکر می کنید انسان ها و این میمون ها، نیا و منشا یکسانی در تکامل نداشتن و انسان ها به یک باره و طبق نظریه “زارت” بوجود اومدن؟
منتظر پاسخ های مبتنی بر تفکر و منطقتون هستیم.