به رغم اینکه هشدارهای زیادی در مورد امکان ابتلای زندانیان در ایران وجود دارد اما این هشدارها کماکان توسط نظام ولایت فقیه نادیده گرفته می‌شوند. امری که باعث کشتار عمدی زندانیان می‌شود.
پس از همه‌گیری کرونا در کشورهای مختلف جهان، بسیاری از کشورها اقدام به آزادی یا اعطاء مرخصی به زندانیان کردند تا در دورانی که اپیدمی سیاه کرونا تفاوتی میان قربانیانش نمی‌گذارد، زندانیان به دلیل تراکم در زندانها و ماهیت جمعی محیط زندان، درمعرض ابتلای به آن قرار نگرفته و جان خود را از دست ندهند.
اما در نظام ولایت فقیه به رغم تمامی هشدارها و با اینکه ابتلاء به کرونای تعداد زیادی زندانی در زندانها نظام محرز و برخی زندانیان نیز جان خود را از دست داده‌اند اما خامنه‌ای همچنان از آزادی زندانیان طفره می‌رود و قوه قضائیه‌ی نظام «اطمینان می‌دهد که در این زمینه مشکلی وجود ندارد.»
اما بر اساس آنچه که از دیوارهای سانسور ولایت فقیه گذشته است تعداد قربانیان در میان زندانیان کم نبوده است. در روزهای اخیر برخی منابع نیز گزارشاتی را منتشر کردند که در تضاد و تعارض با آن چیزی است که سران نظام ولایت فقیه ادعا می‌کنند.
خبرآنلاین اخیرا گزارشی پیرامون شیوع کرونا در زندان زنان در قرچک شهرری منتشر کرده که اظهارات مسئولان نظام را زیر علامت سوال می‌برد.
گزارشات منتشر شده از این زندان حاکی از آن است که برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا هیچ غربالگری در این زندان انجام نشده است و مسئولین زندان به افرادی که با تب به پرسنل مراجعه کرده‌اند، اهمیت نمی‌دهند.
این گزارشات همچنین حاکی از آن است که به زندانیان و همچنین سربازان زندان، دستکش و ماسک داده نشده است و در حال حاضر برای مقابله با شیوع کرونا فقط درهای کریدور به روی زندانیان بسته شده است و به آنها گفته شده است «به تخت‌هایتان بروید و از روسری به عنوان ماسک استفاده کنید.»
این در حالی است که با توجه به ممنوع‌شدن ملاقات‌ها در این زندان، زندانیان پولی در اختیار ندارند تا با آن اقدام به تهیه نیازمندی‌های بهداشتی خود ولو به قیمت چند برابر از فروشگاه زندان کنند.
بنا بر گزارش‌ها «مایع دستشویی ۳۰۰ گرمی که در بیرون از زندان به قیمت ۱۰ تا حداکثر ۱۵ هزار تومان به فروش می‌رسد، در درون زندان به قیمت ۷۰ هزار تومان» و با محدودیت و سخت‌گیری زیاد به زندانیان این زندان فروخته می‌شود.»
بنا بر گزارش‌ها تاکنون چند مورد ابتلا به کرونا در زندان‌های قرچک و فشافویه گزارش شده است.
در روز پنجشنبه، ۲۸ فروردین، آرمین ایزدپناه از فعالان حقوق بشر و زندانی محبوس در زندان اوین بوده، بر اثر ابتلا به کرونا، درگذشته است.
در یک نمونه دیگر فاطمه خویشوند در زندان شهرری به خاطر وخامت حالش به دلیل ابتلاء به کرونا به همراه چند زن زندانی دیگر به بیمارستان خارج از زندان اعزام شده است.
با وجود همه این نمونه‌ها غلامحسین اسماعیلی، سخنگوی قضائیه‌ی ولایت فقیه در روز ۲۶ فروردین مدعی شد که «اقدامات دولت برای جلوگیری از شیوع کرونا، هم در جهت حوزه سلامت و هم در اعطای مرخصی، در سطح جهانی اصلا شبیه و نظیر ندارد.»
اما به رغم گزارش‌های شیوع کرونا در زندانها و برخلاف ادعای سخنگوی قضائیه‌ی نظام، مهرزاد تشکریان، «مدیر کل بهداشت و درمان سازمان زندانها» هنگامی که در برابر این سوال قرار گرفته است که «تعداد مبتلایان به کرونا در زندان‌های کشور چند نفر است»، اعلام کرده است «اجازه گفتن تعداد مبتلایان را ندارد.»
پیش از این کمیته دائمی بین سازمان‌ها؛ نهادی که مرتبط با سازمان ملل به هدف تقویت کمک‌های بشردوستانه است، طبق دستورالعملی موقت اعلام کرده است «باید تمامی اقدامات لازم جهت کاهش تراکم جمعیت زندانها انجام شود.»
این کمیته همچنین افزوده است «مسئولان موظف هستند که بیش از گذشته از مجازات‌های جایگزین حبس به ویژه برای زندانیان بیمار، سالمند و یا افرادی که مشخصا در معرض خطر این ویروس قرار دارند، بهره بگیرند. به علاوه افرادی که به صورت خودسرانه بازداشت شده‌اند نیز باید فورا آزاد شوند.»
اما در این بین اقداماتی که نظام ولایت فقیه در زندانها انجام می‌شود را می‌توان کشتار زندانیان با کرونا، جنایت برنامه‌ریزی‌شده خامنه‌ای دانست.
شاید این سخن در وهله نخست اغراق‌آمیز جلوه نماید اما نگاهی گذرا به اقدامات نظام در قبال زندانها، طی مدت اخیر و در حالی که ارگانهای بین‌المللی مختلف خواستار آزادی زندانیان هستند، جنبه اغراق را از این سخن بزداید.
در روز یکشنبه ۱۱ اسفند ۹۸ تعدادی از بازداشت‌شدگان اعتراضات آبان ۹۸ در زندان تهران بزرگ، بعد از ابتلاء یکی از آنها به کرونا، به بهانه انتقال به بیمارستان یافت‌آباد به محلی در مجاورت زندانیان با جرائم قتل و مواد مخدر منتقل کردند. این اقدام در حالی صورت گرفت که در خرداد ۹۸ و در همین محل، زندانی سیاسی علیرضا شیرمحمدعلی توسط دو زندانی با چاقو به قتل رسید.
مصطفی سلیمی، زندانی سیاسی کرد، ۵۱ ساله و محکوم به اعدام که پس از ۱۷ سال حبس، در ترس از ابتلاء به کرونا و در جریان شورش زندانها، اخیرا از زندان سقز گریخته بود، پس از دستگیری، صبح روز شنبه ۲۳ فروردین اعدام شد.
روز پنجشنبه ۲۱ فروردین ۹۹ عفو بین‌الملل در مورد جنایات نظام در جریان شورش دز زندان‌های کشور در پی ممانعت از آزادی زندانیان نوشت «بیم آن می‌رود دست‌کم ۳۶ زندانی در ایران بدست نیروهای امنیتی کشته شده باشند. در روزهای اخیر هزاران زندانی در حداقل ۸ زندان در سراسر کشور بخاطر ترس از ابتلا به ویروس کرونا دست به اعتراض زدند که با واکنش مرگباری از سوی نیروهای امنیتی زندان روبرو شدند که برای سرکوب معترضین از مهمات جنگی و گاز اشک‌آور استفاده کرده که موجب کشته‌شدن حدود ۳۶ زندانی و جراحت صدها زندانی دیگر گردد.»
روز یکشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۹ محمدحسین سپهری فعال مدنی سیاسی زندانی در زندان وکیل‌آباد مشهد به ویروس کرونا مبتلا شد. محمدحسین سپهری، یکی از ۱۴ امضاکننده بیانیه استعفای خامنه‌ای، بوده است که به همین دلیل زندانی شده است.
هاشم خواستار معلم و زندانی سیاسی دیگر در مشهد نیز به دلیل اینکه حاضر نشده است بدون اعطاء مرخصی به یاران همبندش به مرخصی برود در معرض ابتلاء به کرونا قرار دارد. این زندانی سیاسی نیز از امضاکننده‌گان بیانیه استعفای خامنه‌ای، می‌باشد.
در پی شیوع گسترده کرونا، روز يكشنبه ۲۴ فروردین‌ماه ۹۹ چهار نفر از زندانيان در زندان مركزي اروميه که به کرونا مبتلا بودند، به علت وضعیت وخیم جسمی به صورت اورژانس به ICU در بیمارستانی خارج از زندان انتقال داده شدند. در روز شنبه ۲۳ فروردین نیز ۴ زندانی در همین زندان به علت کرونا جان خود را از دست داده بودند.
در چند روز اخیر همچنین دو زندانی به نامهای معدنچی و نادعلی علی‌آبادی در زندا قزل‌حصار کرج بر اثر کرونا فوت کردند.
همه این اقدامات به رغم تاکید و تاکد ارگانهای مختلف بین‌المللی صورت می‌گیرد که مرتبا خواهان آزادی زندانیان در ایران شده‌اند. اقداماتی از قبیل:
در روز سه‌شنبه ۲۰ اسفند ۱۳۹۸، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در ایران، جاوید رحمان، از نگه‌داشتن زندانیان سیاسی در زندانها در شرایطی که ویروس کرونا شیوع پیدا کرده‌است، ابراز نگرانی کرد و آنرا «تاسف‌آور و آزاردهنده» خواند و از مقامات نظام خواست تا تمامی آنها را به‌طور موقت از زندان آزاد کنند.
در روز پنجشنبه ۲۲ اسفند ۱۳۹۸ دیده‌بان حقوق بشر خواهان آزادی موقت تمامی زندانیانی که به‌خاطر مخالفت مسالمت‌آمیز بازداشت شده و در زندانها به‌سر می‌برند، شد.
مایکل پیج، معاون مدیر بخش خاورمیانه دیده‌بان حقوق بشر خطر ابتلا به ویروس کرونا برای زندانیان سیاسی که هرگز نباید زندانی می‌شدند را جدی دانست و تأکید کرد که مقامات نظام ولایت فقیه نباید برای آزادی زندانیان به خطا بازداشت شده و آزادی دیگر زندانیان سیاسی و عقیدتی لحظه‌ای درنگ کرده و وقت را تلف کنند.
در روز ۲۸ اسفند ۱۳۹۸، سازمان عفو بین‌الملل در بیانیه‌ای خواستار آزادی فوری زندانیان سیاسی و عقیدتی محکوم به بیش از ۵ سال حبس در زندان‌های ایران شد.
روز جمعه ۱۵ فروردین ۱۳۹۹ سخنگوی کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل ابراز نگرانی خود را از شرایط زندانیان در جهان و به‌ویژه در ایران در بحبوحه جهانی شدن ابتلا به ویروس کرونا ابراز داشت.
در آخرین نمونه، کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل متحد از جمله جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران در نامهای که روز جمعه ۲۹ فروردین منتشر شد از نظام خواستند که با توجه به خطر شیوع و ابتلا کرونا زندانیان عقیدتی و دو تابعیتی را هم آزاد کنند.
به رغم تمامی این تاکیدات نظام همچنان از آزادی زندانیان سر باز زده و در پی مرگ آنها بر اثر کروناست اما در پی مطامع سیاسی خود به دنبال آزادی زندانیان در کشورهای دیگر است و آنها را تهدید می‌کند که در صورت عدم آزادی زندانیان پشیمانی سودی نخواهد داشت.
