خاورمیانه کنونی شامل چهار قدرت قومی است ایران، ترکیه، ،عربها و اسراییل(حکومتها). اگر تاریخ جنگهای خاورمیانه را نگاه کنید عرب، ترک و ایرانی بودن مساله ای متمایزکننده و تاریخ ساز بوده است. به تعادل و صلح رسیدن بین سه کشور و نیروی ایران، ترکیه و عربها متکی بر به صلح رسیدن با نیروی تاریخی و قومی کردهاست که در مرکز جغرافیایی و ثقل این کشورها قرار دارند با قریب به ۴۰ میلیون نفر جمعیت. هر کدام از کشورهای فوق که مرکز ثقل این نیروها را بتواند در اختیار بگیرد میتواند تمام خاورمیانه را تحت تسلط خود دربیاورد. به همین دلیل بود که در همه پرسی استقلال کردستان عراق، اولین کشوری که آنرا به رسمیت شناخت کشور اسراییل بود. (یک سرمایه گذاری هوشمندانه برای ثبت در تاریخ)
اما مشکلی که اسراییل با آن در این زمینه روبروست بیشتر مربوط به فاصله جغرافیایی با کردستان و کردهاست. به نظر میرسد نبرد و جنگ بین ایران و ترکیه ناگزیر در آینده اتفاق خواهد افتاد. ترکیه با عربها اشتراک مذهبی دارد با ایرانیها ندارد. ترکیه با اتکا بر قدرت نظامی و اقتصادی و تکنولوژی و نزدیکی به غرب و اما ایران بیشتر با تکیه و انگشت گذاشتن بر ایرانی بودن و اصالت ایرانی کردها.
امکان پیوستن کردها به یکی از دو کشور ایران و ترکیه وجود دارد.
امکان به رسمیت شناختن استقلال کردها توسط ایران وجود دارد اما امکان به رسمیت شناختن استقلال کردها توسط ترکیه صفر خواهد بود چون یقینا این امر به تجزیه ترکیه خواهد انجامید اما استقلال کردستان عراق الزاما منجر به تجزیه ایران نخواهد انجامید.
آیا ایران میتواند با نزدیک شدن به غرب تمام برگهای برنده در خاورمیانه را در اختیار بگیرد؟
کدامیک در آینده پیروز خواهند شد ایران، ترکیه یا اسراییل؟ یا همه اینها یعنی صلح در کردستان؟
(تاریخ به ما نشان میدهد که هروقت کردستان در امنیت بوده است خاورمیانه در صلح و آرامش به سر برده است. ارجاعات تاریخی خلاف صلح: جنگ چالدارن بین ایران و عثمانی، جنگ ایران و عراق، داعش که در همگی موارد آرامش و صلح کردستان به هم خورده است)
بنابراین صلح در خاورمیانه بدون آرامش در کردستان غیرقابل دسترس و غیرممکن است.
آیا کردها بر میزان اهمیت و وزن خود در خاورمیانه و جهان آگاهی ندارند؟
