آقای رئیسی! گفته‌اید: «آیا رفتن زنان به ورزشگاه، مشکلات آنان را حل می‌کند؟» این ما هستیم که باید از شما سوال کنیم: «ممنوعیت ورود زنان، چه فایده‌ای داشته؟» که شما و دوستان‌تان در قوه قضائیه و نیروی انتظامی، برای حفظش، مخالفان را سرکوب کردید.
بلایی سر دختر آبی آوردید که خودش را آتش بزند. زینب پرسپولیسی را از کشور فراری دادید. دختران ریش‌دار را تهدید و صفحات‌شان را بستید. اگر این موضوع، اهمیتی ندارد، شما چرا مخالفان را دستگیر می‌کنید و به ماموران کاشف، مدال افتخار می‌دهید؟
شما هستید که حقی بسیار ساده را از زنان دریغ کرده‌اید. اگر ورود به ورزشگاه، برای بخشی از زنان ایران، مهم نبود، حاضر نمی‌شدند به خاطرش، دست به ریسک بزرگی بزنند و با گریم مردانه، از سدِ ماموران شما عبور کنند. حتی اگر رفتن به ورزشگاه، موضوع مهمی هم نبود، ممنوع شدنش را توجیه نمی‌کرد.
اگر یک رئیس دانشگاه اعلام کند دانشجویان حق استفاده از خودکار آبی را ندارند، کسی حق ندارد معترض شود؟ رئیس دانشگاه حق دارد در جواب بگوید: «اگر خودکار آبی بیاورید، مشکلات درسی‌تان حل می‌شود؟»
اما در جواب پرسش شما، باید بگویم: خیر! مشکلات زنان با رفتن به ورزشگاه حل نمی‌شود.
تا زمانی که نرگس محمدی بابت روشن نکردن سیگار برای رئیس زندان، از قوه قضائیه شما حکم شلاق بگیرد، تا زمانی که صبا کردافشاری به دلیل مخالفت با حجاب اجباری در زندان باشد،…
تا زمانی که قانون به مرد اجازه دهد همسرش را ممنوع الخروج کند و بابت بریدن سر دخترش، تاوان ندهد، تا زمانی که کارفرمایان اجازه بهره کشی از زنان و حتی سوء استفاده از آن‌ها را داشته باشند؛ خیر! مشکلاتی که شما و دوستان‌تان برای زنان ایجاد می‌کنید، بسیار وسیع‌تر از ورود به ورزشگاه است.
آقای رئیسی! شما و دوستان‌تان، سال‌هاست در برابر پرسش‌های زنان ایران، سکوت کرده‌اید. اما بعید است… غیر ممکن است صدای اعتراض آن‌ها، به گوش‌تان نرسیده باشد. با متجاوزان چه کردید؟ چند نفر از اسیدپاشان پیدا شدند؟ مقصران آتش‌سوزی مدارس شین آباد و اسوه زاهدان، چه کسانی بودند؟
اگر زنی برقصد و روسری از سر بردارد، پیدایش می‌کنید. اما برای زنان قربانی، زنان محروم،… هیچ!
حرف‌های رندانه شما، دیگر برای مردم نخ‌نما شده؛ که تلاش کنید سطح مطالبات زنان را محدود به «ورود به ورزشگاه» جلوه دهید،…
به هزاران سوال و اعتراض پاسخ ندهید و خودتان را بابت مشکلات متعدد زنان، بی گناه، معرفی کنید. زنان ایران، هزاران هزار مطالبه دارند، ورود به ورزشگاه، فقط یکی از آن‌هاست که البته، همان هم مهم و حق مسلم‌شان است.
