کاریکاتوری از مدیریت بحران
تحلیل مدیریت بحران سیل
اعظم بهرامی
ما حتی بعد از سالها تکرار حوادثی مثل سیل در ایران هنوز خلأ های قانونی جدی داریم پیرامون عواملی که به سیل منجر می‌شوند.
به طور مثال در قانون معلوم نیست ساخت و سازدر حریم رودخانه های شهری را که باید کنترل و نظارت کند، پلها را وزارت راه می‌سازد، بدون آنکه رژیم رودها و مورفولوژی رود و طبیعت را بشناسد، مجوز ساخت و ساز در رودهای متروکه داده شده و زمینهای متروکه بعضا در مسیر و حریم رودها قانونی به فروش می‌رسند.
برداشت خاک و مصالح از رودخانه ها مجوز قانونی دارد و روشن نیست چطور رودی که سالهاست خشک است یا لایبروبی نشده است چطور خاک اضافه دارد برای دست اندازی؟
در همه گزارشهای حتی خود نهادهای حکومتی درمورد نرخ بالا و خطر ناک بیابانزایی و فرسایش خاک گفته میشود اما می‌خوانیم که خاک جنگلهای هیرکانی را نیسان نیسان زیر دماغ حکومت با وجود قانون صیانت خاک میفروشند. سازمان مدیریت بحران زیر نظر وزارت کشور است درحالیکه وزارت نیرو و سازمان اب منطقه‌ای هستند که صاحبان اصلی رودخانه ها و برنامه ریز برای مدیریت سیلها و پایش وضعیت تالابها هستند. برای ان بودجه می‌گیرند و ابزار قانون دارند.
دهها نهاد و سازمان بدون هماهنگ کننده اصلی و بدون نیروی ازموده و متخصص و بدون مشارکت سخت افزار و به کار گیری ماشین الات همه نهادها و وزارتخانه ها تنها ساز خودشان را می‌زنند و نمایشی از حضورشان روی صحنه میبرند.
یک مدیریت هیئتی گویی که هر سازمان باید یک صلوات بفرستد و یک گوشه کار را بگیرد!!
حالا اگر همه چیز کج و وارونه و در هم ریخته شد نابود شود و جان و مال شهروندان هم به خطر افتاد چه باک؟! همه چیز در حکومت جمهوری اسلامی یک کاریکاتور احمقانه‌ای است نمایشگر سیستمی فشل و فاسد که قانون خودش را هم براحتی نقض می‌کند و ضرورت اجرای قوانین وضع شده را هم نمی‌فهمد و جان و مال شهروندانش برایش ارزشی ندارد.
کاریکاتوری از مدیریت بحران
