یام سهیلا حجاب زندانی سیاسی به کنشگران و زندانیان سیاسی
خانم حجاب در بخشی از پیام خود نوشته است:
درود من، نثار مادران زندانیان سیاسی و جان نثاران راه آزادی که دیروز با یک دست گهواره و امروز با دست حمایتی خود دنیا را تکان دادهاند.
در طول این چند سالی که در حال تحمل حبس ناروا و ناعادلانه و غیرقانونی در زندانهای جمهوری اسلامی بودهام احساس کردم اکنون زمان آن فرارسیده تا در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران و زندانهای جمهوری اسلامی برای جاوید رحمان (گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل ) نوشتاری روی کاغذ بیاورم.
در میان تک به تک فرزندان این آبوخاک که در زندانهای این حاکمیت به سر میبرند تبلوری هستند اصیل از ارزشهای نسلهای دور تاریخ ایران، نمادی از لطیفترین و عرفانیترین انگیزهها در جنبشهای اجتماعی ربع قرن اخیر ایران. دلاورترین مردان و زنان تاریخساز که مردم کشور را متوجه ساختند نسلهای بعد ایران وقتی به تاریخ گذشته نگاه کنند مایوس از خون و نژاد خود نباشند و نگویند ستمگریهای بسیاری از سوی عوامل حکومت مشروعه در مملکت بپا شد ولی صدا از هیچکس درنیامد. ما صدای شما بودیم تا در روزگاری که نمیدانم، به زودی یا کمی دیر تر، ایرانی امید و اعتمادی به خود داشته باشد و شاید حرکتی کند.
یکی از ضعفهای ما اینست که آموزش کار جمعی و حزبی ندیدهایم، تحمل عقیده مخالف در ما نیست و نسبت به مخالف فکری خود دشمن و بیاعتمادیم.
تا اصول اخلاقی را رعایت نکنیم نمیتوانیم به هم اعتماد کنیم و بدون اعتماد نمیتوان با یکدیگر همکاری کرد و بدون همکاری، اجتماعی نخواهیم داشت!
هر کسی که مدعی تغییر وضعیت در کشور است و میخواهد برای وطن عزیز خود کاری کند ، باید تمام تفکرات را بشنود. هیچ فردی ولو در پستترین درجات اجتماع، کوچک نیست و هر عملی که از او سر بزند هر چند جزئی و گذران، بیاثر نیست و اگر مدعی حوصله نکند راه غلط پیموده و کلام یاوه سروده است.
#سهیلا_حجاب