وضعیت اسفناک نگهداری زندانیان بصورت فشرده در زندان وکیل آباد مشهد در شرایط کرونایی
در زندان وکیل آباد مشهد، زندانیان در شرایط سخت و دشواری به سر میبرند. عدم رسیدگی به بیماران و تجویز داروهای اعصاب و متادون به زندانیان و … گوشه بسیار کوچکی از فشارهای وارده بر این زندانیان است.
بنا به گزارشهای رسیده از منابع مطلع، به کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام، وضعیت کنونی زندان مرکزی مشهد، غیرقابل تحمل و ناهنجار است. در این گزارشات به جمعیت زیاد در زندان، کمبود پایه ای ترین نیازهای زندانیان، ازدحام، شیوع ویروس کرونا و عدم رعایت پروتکل های بهداشتی و محدودیت در تماس و … اشاره شده است.
در گزارشی از وضعیت زندانیان در زندان وکیل آباد مشهد چنین میخوانیم:
«بصورت میانگین هر روزه ۸۰ نفر به زندان مرکزی مشهد وارد می شوند.
در سالن ۱ قرنطینه دستکم۴۰۰ تخت دارد که جمعیت ۱۰۰۰ نفر را در خود جا داده است. برای استحمام این تعداد زندانی، فقط ۷ دوش حمام و ۱۱ باجه تلفن تماس اختصاص یافته است که باعث هرج و مرج و ازدحام زندانیان برای وقت تماس می شود. همین ازدحام و فشردگی نفرات، شیوع سریع ویروس کرونا در میان زندانیان را در پی خود می آورد.
عدم تفکیک افراد معتاد و زندانیان بیمار با سایر زندانیان، رفت و آمد پرسنل زندان و آخوندهایی که بدون رعایت پروتکل های بهداشتی در بین مددجویان در رفت و آمد هستند و همچنین عملکرد ضعیف بازرسی زندان به سرپرستی فردی به نام پاسبان، موجب بروز مشکلات زیادی در این بند شده است.
قرنطینه دوم که حدود ۷۵۰ تخت دارد و دستکم۱۲۰۰ زندانی را در خود جای داده است، در بندهای ۴ و ۵ (۱۰۱- ۱۰۲- ۱۰۳-۱۰۴)و ۶ بدلیل عدم دسترسی به امکانات بهداشتی، متاسفانه آمار مبتلایان به کرونا بالا است. بصورت میانگین در هر بند تا ۲۰ نفر مبتلا به کرونا در میان جمعیت زندانیان وجود دارد. نوع رسیدگی پرسنل بهداری به بیماران غیراصولی و غیرانسانی است.
بهداری زندان تحت سرپرستی دکتری بنام اینقلانی است که بی توجه به نوع بیماری زندانیان بطور ثابت برای آنان فقط داروهای مسکن، داروهای اعصاب و شربت متادون (که باعث اعتیاد زندانیان می شود) تجویز می‌کند.
در صورتی که یک زندانی دچار شکستگی استخوان شود از گچ گرفتن خودداری می کنند و اگر زندانی دچار مشکلات تنفسی و آسم باشد، برای ندادن اسپری به او، بیماری وی را منکر می شوند.
عوامل بهداری و زندانبانان، بدون تشخیص دقیق نوع بیماری افراد را به سالن ۳ و ۴ قرنطینه منتقل می کنند. در همین محل بیماران کرونایی هم حضور دارند که هیچ رسیدگی به آنها نمی شود و بیماران بدلایل نامعلوم و یا ابتلا به کرونا جان خود را از دست می دهند و اخبار جان باختن زندانیان توسط رئیس زندان، پنهان شده و یا با دروغ و فضا سازی، آن را عادی جلوه داده و پیکر زندانی را به خانواده‌اش می‌دهند.
در صورت هرگونه اعتراض به این وضعیت ناهنجار و غیربهداشتی و غیرانسانی، تنها پاسخی که رئیس زندان و رئیس بند به زندانیان می دهد، توهین و ناسزا است. آنان به زندانی می گویند «شما حق اعتراض ندارید».
محمدی و معاون زندان آذرمهری با درخواست انتقال زندانیان بیمار به بیمارستان جهت معالجه و یا رسیدگی به پرونده زندانیان برای جرائم خشن و پرونده های بلاتکلیف، ممانعت بعمل می‌آورند.
یکی از نکات مهم سوءمدیریتی و بی تدبیری و خیانت در زندان مرکزی مشهد، توزیع رایگان متادون بین زندنیان است. زندانبانان با این بهانه که میخواهند فضای زندان را در کنترل خود داشته باشند و نظم را برقرار کنند، بطور گسترده‌ای به زندانیان متادون می‌دهند.
مسئولین خفاظت زندان، برای جلوگیری از بی انضباطی در زندان، فقط از ضرب و شتم، توهین و تحقیر استفاده می کنند که گاهی اوقات باعث شکستگی دست و پای زندانیان می شود.
گاهی هم برای اینکه اثر انگشت خودشان در ضرب و شتم و شکنجه زندانیان باقی نماند، برخی زندانیان را با پول و تطمیع، اجیر می کنند تا سایرین را مورد ضرب و شتم قرار بدهند.
بر خلاف ادعای قوه قضاییه مبنی بر عدم وجود محکومین سیاسی در زندان های ایران، در حال حاضر در بندهای ۲-۳-۴-۵-۶ و ۶/۱ این نوع محکومین وجود دارند.
زندانیانی که در بند ۶/۱ هستند در محدودیت کامل ( قطع ملاقات و تماس ) به سر می برند . نوع برخورد پرسنل زندان با جرایم سیاسی بسیار سخت گیرانه تر از جرائم خشن و سایر جرایم است. قاضیان ناظر بر زندان افرادی بنامهای دهقان و خانمی به فامیلی باصری در مورد قوانین مرخصی و ….. و تعیین مبلغ و نوع وثیقه کاملا سلیقه ای و غیرقانونی عمل می کنند.
زندانیان سیاسی در زندان وکیل آباد مشهد را در کنار زندانیان با جرائم خشن در بندهای ۲-۳-۴-۵ نگهداری می کنند. به دستور مسئول کل حفاظت اطلاعات زندان، خدمات اینترنتی زندان برای جلوگیری از هک شدن سیستم زندان بطور کامل قطع است».
