هنگامه شهیدی پس از ۱۱۰ روز به اعتصاب غذا پایان داد

هنگامه شهیدی روزنامه‌نگار و زندانی سیاسی که از اسفند ماه سال گذشته بازداشت شده است پس از ۱۱۰ روز به اعتصاب غذای خود در اعتراض به روند بررسی پرونده‌اش پایان داد. خانواده‌ی این زندانی سیاسی در شبکه‌های اجتماعی نوشته‌اند او به درخواست خانواده و دوستان‌اش و با توجه به تشدید بیماری کلیوی به اعتصاب غذای تر خود پایان داده تا روند درمانی را از روز عید فطر در بهداری زندانی اوین آغاز کند.

 

پدر خانم شهیدی  پیش‌تر گفته بود او از ناراحتی قلبی و کلیوی رنج می برد و دچار کمر درد و مشکل در ناحیه ستون فقرات است. بنا بر اعلام خانواده‌‌ی شهیدی هیچ  پزشک متخصصی او را در طول بازداشت مورد معاینه قرار نداده است. ای چندی پیش سازمان گزارشگران بدون مرز با محکوم کردن مقامات ایران به خاطر ادامه حبس هنگامه شهیدی خواستار آزادی بدون قید و شرط این روزنامه‌نگار شد. در این اطلاعیه  با اشاره به اعتصاب عذای خشک او  هشدار داده شد که «خطر مرگ» او را تهدید می‌کند.
گزارش‌گران بدون مرز تاکید کرد: «محروم کردن از درمان پزشکی، شکنجه و رفتار ظالمانه، غیرانسانی و یا تحقيرآميز با زندانیان سیاسی و از جمله روزنامه‌نگاران زندانی مغایر با اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است که ایران هم یکی از امضاءکنندگان آن است».
هنگامه شهیدی در تاریخ 12 فروردین 1396 با مادرش از زندان تماس تلفنی داشته و در حضور بازجویش گفته است «اگر اتفاقی برای من بیفتد آقای رئیس جمهور و وزارت اطلاعات و دادستانی و قوه قضائیه مسول مرگ من هستند.» به گفته ترک همدانی وکیل شهیدی٬ مرجع دستگیری او شعبه دوم بازپرسی دادسرای فرهنگ و رسانه تهران است که پس از دستگیری او در مشهد، به تهران منتقل شده است.

مقامات قضایی ایران تاکنون عنوان اتهامی هنگامه شهیدی را بیان نکرده‌اند اما بر اساس اخبار موجود به نظر می‌رسد اتهام ایشان امنیتی و به دلیل فعالیت‌های رسانه‌ای و مطبوعاتی باشد.  کارشناس حقوقی «خبرنگاری جرم نیست» در این رابطه با مطرح کردن این سوال که« در یک فعالیت رسانه‌ای آن هم در مقابل چشمان همگان چگونه و کدام جرم امنیتی را میتوان مرتکب شد؟»  می‌گوید: «در قانون مجازات اسلامی و دیگر قوانین جرایم علیه امنیت مشخصا ذکر شده اند. هنگامه شهیدی با انتشار مطالبی در فضای مجازی به دلیل انتقاد از برخی صاحب قدرتان بازداشت و به متهم به جرم امنیتی شده است در حالی که نمی توان اطلاع رسانی و انتقاد و حتی مخالفت با جریان قدرت را جرم امنیتی دانست. از طرف دیگر محدود کردن حق ملاقات ایشان با خانواده و وکیل و فراهم نکردن امکات درمان برای ایشان نشانگر عدم پایبندی مقامات قضایی به قوانین است. چه لزوی دارد یک خبرنگار را با قرار بازداشت موقت تحت بازجویی در سلول انفرادی قرار داد؟ در قوانین ایران بازداشت موقت صرفا در مواقعی امکان دارد که آزادی متهم موجب از بین رفتن دلایل و یا فرار متهم شود.» به گفته‌ی این حقوق‌دان در مورد هنگامه شهیدی دلایل همه آشکار و در فضای مجازی قرار دارد و امکان فرار ایشان نیز بسیار کم است. از طرف دیگر با توجه به بیماری ایشان توجیهی برای بازداشت موقت نبود بلکه اگر اتهاماتی هم متوجه ایشان است می بایست با صدور قرار وثیقه به تحقیقات ادامه داده می‌شد.