مهوش ثابت (شهریاری) از اعضای جامعه بهایی ایران، که فقط به خاطر باورهای مذهبیاش به زندان افتاده بود، پس از سپری کردن دوران محکومیت ده ساله، روز دوشنبه از زندان اوین آزاد شد. او یکی از هفت نفری است که ده سال پیش به اتهام مدیریت جامعه بهایی ایران زندانی شدند و با وجود درخواست آزادی فوری از سوی سازمانهای مختلف بینالمللی و حقوق بشری، شش نفر دیگر همچنان در زندان هستند.
مهوش ثابت که سال ۱۳۳۱ در شهر اردستان واقع در استان اصفهان به دنیا آمده، پس از تحصیل در دانشگاه، از همان جوانی به کار معلمی مشغول شد، اما وقوع انقلاب موجب شد که او هم مثل بسیاری دیگر از کار اخراج شود و از هرگونه شغل دولتی محروم.
با این حال، شهرت و اعتبار مهوش ثابت فقط به این دلیل نیست که به عنوان یکی از رهبران جامعه بهائی ایران به زندان افتاد، بلکه وجه شاعرانگی او، موجب شده که نامش طی سالهای اخیر در محافل بینالمللی ادبی نیز مطرح شود.
سال گذشته، مراسم بزرگداشت مهوش ثابت به عنوان یک شاعر زندانی در نمایشگاه کتاب مونترال برگزار شد. همچنین در این سالها، اشعار این شاعر به زبانهای مختلف به ویژه انگلیسی و فرانسه ترجمه و منتشر شده است.
مهوش ثابت یک روز پس از آزادی از زندان، در گفتوگو با بخش فارسی رادیو بینالمللی فرانسه درباره این که چگونه به شاعری روی آورد، توضیح میدهد.
او همچنین تأکید میکند که با سرودن شعر در زندان، سعی میکرده که احساساتش به ویژه عشق به زندگی را در خود زنده نگاه دارد. این شاعر میگوید که دنیای کنونی بیش از هر زمان دیگری به صلح نیازمند است.
در این برنامه، بهیه نخجوانی، نویسنده ایرانی انگلیسی زبان ساکن فرانسه نیز که شعرهای خانم ثابت را به انگلیسی ترجمه کرده درباره اشعار مهوش ثابت و همچنین مضمون صلح در آثار شاعران بهایی به بخش فارسی رادیو بینالمللی فرانسه توضیح میدهد.