انقلاب اسلامی ۵۷ که پایه و اساس شعائر آن طاغوت ستیزی بود و انقلاب مستضعفان نامیده میشد اینک بعد از چهار دهه پایه ها و ستون های استواری خویش را هدف قرار داده است
سرکوب کشاورزان و روستاییان ،شلاق زدن ،زندانی کردن،اخراج و عدم پرداخت حقوق ومطالبه کارگران،همه و همه نشان آن است که رژیم در شراشیبی سقوط قرار گرفته چراکه تنها حامیان آن یعنی طبقه کارگر و کشاورز به مخالفان نظام تبدیل شده اند بطوری که برخلاف قیام ۸۸ ،اینک شاهد قیام توده ستم دیده و عامه جامعه اییم که مطالبات آنان در دی ماه ۹۶ مبارزه با فقر،گرسنگی،تبعیض و بیکاری بود مطالباتی که توده عامه جامعه را در دی ۹۶ به خیابان کشاند نه خواسته هایی سیاسی بود و نه بازی های بین جناح و باندی، بلکه قیام گرسنگان و ستم دیدگان بر علیه کلیت نظام جمهوری اسلامی بود که خواستار سقوط اصل حاکمیت بودند،آنان نه مرفه هان بی درد شمال شهر بودند که دستمایه بازی رای من کو نظام شوند نه افرادی سیاسی با عمق خواسته ها و مطالبات ازادی خواهانه،بلکه فریاد آنان ،لرزش بنیان و پایه های اساسی نظام بود،نظامی که در دعواها و بازی ها و شرارت های اتمی و منطقه ای گوش شنوایی برای شنیدن خواسته های آنان را نداشت
ساده لوحانه است که بپنداریم قیام دی ۹۶ سرکوب شده و فرونشسته بلکه این قیام به مانند انقلاب فرانسه پتانسیل طغیان عظیمی است که در آینده نه چندان دور نظام جمهوری اسلامی را زباله دان تاریخ خواهد انداخت پتانسلی که در بطن جامعه ایران نهفته و رمز بیداری این نیروی رادیکال عظیم تنها و تنها خودباوری، حرکت و جنبش توده های ستم کشیده جامعه است
و اما رژیم در خیال واهی خویش پنداشته که توانسته چنین نیروی خفته عظیم را در جامعه مهار و سرکوب کند اما کنون بیان می کنم که قیام توده عامه جامعه در اینده نزدیک گریبان گیر رژیم آخوندی خواهد شد قیامی که رمز آغاز آن خودباوری و شهامت مردمی است که دگر چیزی را برای از دست دادن نخواهند داشت
بهداد فردوس(نام مستعار)
