سیستان و بلوچستان که شما ساختید

سیستان و بلوچستان که شما ساختید

اعظم بهرامی

می‌توانستیم عاشق و دلتنگ تفتان باشیم، مهمان ببریم با افتخار،موزه شهر سوخته را ببینند، میشد ردیف ردیف نخلها و مرکبات را نفس کشید و دوید تا خود ساحل، سوزندوزی ها را عاشقانه پوشید،با صدای قیچک گریه کرد، با لیکو ها عاشق موهای نرم پسری بلوچ شد. میشد پیراهنهای نرم و رنگی را که در باد میچرخد ثبت کرد در لحظه رقصیدن.

دنبال کودکانی که از مدرسه باز می‌گردند لای کپرها دوید، میشد هامون را ساعتها عاشقانه نظاره کرد و بلمهای کوچک شناور بر هیرمند را، میشد صیادان بندر چابهار را هر سحر با بوی نمک و ماهی شناخت.

شما اما #سیستان_بلوچستان را سرخ کردید با خون، با گلوله، با طنابهای دار، با تصویر کودکان فقیر و کپر نشین،انگشت‌های خونین از سوزن زنی و رنجور از فقر،شما چابهار را غارت کردید، باغها در سیل ویران شد، مزارع در خشکسالی، شما رقص و قیچک و لیکو سرایان را با هم کشتید. هامون را خشکاندید، شما هیرمند را هبه کردید به طالبان،شما قاتلان زیبایی و زندگی. شما حتی نخل ساحل درک را هم کشتید.