رژیم ملایان در قیچی فشارها
سرانجام اتفاقی که همه منتظر آن بودند به وقوع پیوست. و آن چیزی نیست جز قرار دادن تمامیت شبکه ی سپاه پاسداران انقلاب در لیست گروه های تروریستی که به نوعی یک تحریم سیاسی می باشد. از آن جهت که نخست ایدئولوژی تروریستی و جهادی رژیم مورد هدف می باشد. دوم کلیه ی فعالیت های تجاری، معاملات سیاسی که توسط سرداران سپاه انجام می گیرد و شرکت ها و بانک ها و سازمان ها و دفاتر زیر مجموعه این نهاد به طور اتوماتیک در لیست تحریم قرار می گیرند(حدوداً نود درصد سرمایه های کلیت رژیم) و سوم تمامی گروه های تحت الحمایه مانند فاطمیون، زینبیون هم از این فشارها مستثنی نیستند. حال سپاه دو راه دارد یا با همین وضعیت ادامه میدهد یا در یک حرکت احمقانه وارد جنگ می شود که سرانجامش چیزی جز شکست نیست اما اکنون سپاه پاسداران بخاطر سونامی بحران های داخلی که در تحلیل گذشته عنوان کردم درگیر می باشد در حالی که نه پشتوانه ی مردمی دارد و نه پشتوانه ی سیاسی و اقتصادی، از طرفی هم بحران ها در همان بخش غربی کشور می باشد بنابراين ورود به جنگ مساویست با نابودی سپاه در همان ساعات اولیه… راه دوم این است که تمامی بنگاه های اقتصادی و سازمان های زیر مجموعه را به بخش خصوصی واگذار کنند و با پروپاگاندا به مظلوم نمایی در جهان روی آورند اما کاری از پیش نخواهند برد چرا که باز هم قانون اساسی خود رژیم این اجازه را نخواهد داد (اصل 150 قانون اساسی این نهاد را سپاه پاسداران انقلاب اسلامی عنوان می کند و اصل 154 از لزوم صدور انقلاب به سراسر جهان یاد می کند) در هر صورت این تنها بخشی از فشار خارجی بر رژیم ملایان می باشد… همین چند روز گذشته بود که اجلاس کشورهای عرب در تونس رژیم جمهوری اسلامی را یک رژیم وحشی تروریستی و موشک پران توصیف کردند، در گامی دیگر عربستان قرارداد تامین برق عراق را با دولت این کشور منعقد می کند و دیدار برایان هوک با جمعی از اپوزیسیون ایران انجام می گیرد….
اما فراموش نکنیم، اگر تغییر نهایی یا رژیم چنچ بر پایه ی انقلاب را می خواهیم باید از این فرصت و حمایت تاریخی استفاده کنیم و تیر خلاص را بر این نکبت چهل ساله شلیک کنیم چرا که رژیم از داخل هم با سونامی بحران ها و فشارها روبروست. جایی که مردم ایران بحران هایی طبیعی را ناشی از بی مسئولیت ها و مدیریت ها ی غلط و غیرکارشناسی سپاه پاسداران و مسئولان دولتی می دانند. فشارهای اقتصادی اعم از گرانی اقلام خوراکی، ارز و طلا و سکه،مصالح ساختمانی و مواد اولیه ی شرکت ها و و و…. و بالا رفتن فشار کاری و هزینه بر مسئولان که در راس آن دولت در حال فروپاشی روحانی قرار دارد. نارضایتی های عمومی را به حداکثر خود میرساند. اکنون که رژیم ملایان در قیچی فشارهای خارجی و داخلی قرار دارد تنها چیزی که لازم است عامل های جرقه برای شکل گیری انقلاب در ایران می باشد. انتخاب با مردم ایران است یا از این فرصت تاریخی نهایت استفاده را خواهد کرد و یکبار برای همیشه خود را از این باتلاق نجات می دهد… یا باز هم در انتظار معجزه و سوپرمن و البته اپوزیسیون بی عرضه باقی خواهد ماند تا ناگهان ملایان به نشستن بر سر میز مذاکره رضایت دهند و 40 سال دیگر هم با اندک اصلاحاتی در قانون اساسی و ایجاد یک توهم آزادی بر سر کار باقی بمانند…. مردم ایران انتخاب با ماست چه می خواهیم بکنیم؟؟
تحلیل از پرگار
نوزدهم فروردین ماه سال 985
