امروز 28 اردیبهشت روز بزرگداشت حکیم خیام نیشابوری؛ ریاضی دان، حکیم، منجم، دانشمند و شاعر سده ششم هجری قمری است. شایسته می دانم این روز را با این رباعی از خیام به شما شادباش بگویم:
ای دل تو به اسرار معما نرسی
در نکته ی زیرکان دانا نرسی
اینجا به می و نقل، بهشتی می ساز
کانجا که بهشت است رسی یا نرسی
فلسفه خیامی یا همان فلسفه ی ایپکوری، فلسفه ی شادباشی و این رباعی مصداق بارز همین تفکر خیامی است.
در این رباعی : می و نقل، نماد شادی هستند. اینجا منظور این دنیا و انجا منظور آن دنیاست. می ساز یعنی بساز. بنازم خیام را انچه را که امروز به دنبال آن هستیم او هشت قرن پیش، یادمان داده و باورمان کرده است. باید قبول کرد در این دنیای وانفسای ماشینی و در این ایامی که ذهن ها به شکلی و روح ها و جان ها و دل هابه شکلی دیگر درگیر روزمرگی ها ی مادی و مشغولیات بعضا پوچ و هیچ و آزردگی خاطر و تنش با مسایل اقتصادی و دست و پنجه نرم کردن با وارونگی عشق ها، زیبایی های روحی و معنوی و از بین بردن تفکر و روحیه ” لذت جویی” هستند، چنین رباعی چقدر شادابی و ترویح روح و روان را به ارمغان می دهد
عزیزان من !
دقت کرده ایم امروز چقدر تشنه لذت جویی هستیم و به خاطر درگیری های این دنیایی، شاید آن را نمی یابیم و حتی گاهی لحظه ای هم به خود نمی آییم که کجاییم و چه می کنیم و چه بهره ای از این چند روز عمر می بریم،
بیایید
ایام را به شادی کرانه کنیم. یادمان باشد که خوب و بد عمر می گذرد چنانکه بر گذشتگان گذشت. عزیزانم !
غم ها و اندوه ها و سختی های روزگار تا آستانه مرگ با من هستند. چه خوب است تا می توانیم از آنها فاصله بگیریم. قبول کنیم در این دنیا هم فرصت های خوب بناکردن بهشت و بهره مندی از تنعمات بهشتی وجود دارد فقط باید یاد داشته باشیم که بهشت چیست و کجاست؟ بهشت همین امروز و فردای من و شماست توی همین چهاردیواریی که همینک و همین لحظه به سر می بریم. بهشت توی دلمان است اگر دریبابیم.
بیاییم غم ها و کینه ها و دل مردگی ها و سختی های روزگار را فرا آب دهیم تا آبشان ببرد و الا آنها روحمان را فرااب می دهند . بیایید روحمان را تلطیف کنیم که کاری است بسیار نغز و نیکو.
روزهای زندگیتان به بلندی روزهای بهار باد و به سرسبزی اردیبهشت قشنگ
بدرود.
28 اردیبهشت ۱۴۰۰ هجری شمسی
دکتر روزبهانی
دیار ادب خیز سربداران
