چهار تشکل سیاسی شامل حزب مشروطه ایران (لیبرالدموکرات)، شبکه فرشگرد، «حزب سکولاردموکرات ایرانیان و مهستان جنبش سکولاردموکراسی ایران» در یک بیانیه مشترک که روز پنجم ماه مه ۲۰۲۰ / ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۹ منتشر شد، پایههای تفاهم خود را اعلام کرده و از نیروهای سیاسی و اجتماعی ایران دعوت کردهاند تا بر اساس این تفاهم برای مبارزه مشترک علیه جمهوری اسلامی در یک جبههی فراگیر و جایگزینی یک نظام مبتنی بر دموکراسی و حقوق بشر در ایران بکوشند.
در این تفاهمنامه آمده است
«ما نه با یکدیگر بلکه با جمهوری اسلامی مبارزه میکنیم.»
جمهوری اسلامی دشمن مشترک ایرانیانیست که به سربلندی و آزادی ایران میاندیشند. بر بنیاد چنین باوری و جدای از هر اختلاف سلیقه سیاسی، تاکید بر همگرایی بیشتر میان نیروها و گروههای سیاسیِ باورمند به مبارزه خشونتپرهیز، بدونتردید بخشی از دغدغه مردم ایران را نیز رفع خواهد کرد. مردمی که زیر یوغ استبداد، تاب درگیری میان گروههای سیاسی مخالف جمهوری اسلامی را ندارند و خواستار ایجاد جبههای فراگیر علیه رژیم سرکوبگر و واپسگرای حاکم بر ایران هستند. از این رو، گروههای امضاکننده این تفاهمنامه، ضمن حفظ استقلال خود، باورهای زیر را زمینهساز پیمانی سیاسی برای مبارزه علیه جمهوری اسلامی میدانند؛ بدیهی است که ما نه با یکدیگر بلکه با جمهوری اسلامی مبارزه میکنیم.
۱- براندازی: تغییر رژیم جمهوری اسلامی یک ضرورت است. این ضرورت بیش از آنکه سویهای سیاسی داشته باشد، سویهای نجاتبخش دارد؛ نجات ایران و ایرانی.
۲- یکپارچگی سرزمین و ملت ایران: ایران یک کشور و یک ملت است و یکپارچگی سرزمینی آن- در چارچوب مرزهای سیاسی کنونی- در هیچ شرایطی محل گفتگو و مذاکره نیست.
۳-حکومت دموکراتیک: چنانچه براندازی به گذار دموکراتیک منتهی نشود، راه را بر دیکتاتوری، فساد و خفقان دیگری خواهد گشود. بنیانگذاری حکمرانی و مدیریت کشور با شاخصههای دموکراتیک یک انتخاب نیست؛ یک وظیفه است.
۴-حقوقبشر: تمام قوانین فردای ایران، شامل قانون اساسی و سایر قوانین، باید با مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر سازگار باشند و برابری حقوقی شهروندان ایران را فارغ از مذهب و عقیده و باور، جنسیت، گرایش جنسی، قومیت، و یا نژادشان تضمین کنند.
۵- جدایی دین از حکومت (سکولاریسم): حکومت آینده ایران باید مستقل و جدا از نهاد دین، و نسبت به دینداران و بیدینان کاملا بیطرف باشد.
۶- منافع ملی: رابطه حکومت سکولاردموکراتیک آینده ایران با همه کشورهای دنیا باید براساس منافع ملی ایران و احترام به نظم و قوانین بینالملل، و در راستای صلح و ثبات منطقهای و فرامنطقهای باشد.»