خبر دردناک و تامل انگیز است؛ درست چند هفته پس از فرمان خامنه ای که ورود واکسن های آمریکایی و انگلیسی کرونا را ممنوع کرد، ملی پوش سابق ایران مهرداد میناوند بر اثر کرونا جان سپرد.
شیوع کرونا به قشر متوسط و طبقه رانت خوار حکومت ثابت کرد بی لیاقتی های حکومت همیشه قشر ضعیف را قربانی نخواهد کرد. کرونا و آلودگی هوا دیگر فقیر و غنی نمیشناسد و روی همه اقشار جامعه دارد تاثیر میگذارد.
جمهوری اسلامی حرام زاده صد پدری است که باید همه مردم ایران برای برانداختنش دست اتحاد بدهند. نمیشود فقط کارگران و قشر ضعیف در آبان ماه ها به خاک و خون کشیده شوند و تهران لجن زده ساکت باشد.
سقوط و شلیک به هواپیمای اوکراینی توسط سپاه نمونه دیگری از جنایات حکومت است که اینبار دامنگیر ایرانیان خارج از کشور شد. برای مثال نویسنده خوبی چون جناب حامد اسماعیلیون آیا پیش از مرگ ریرای نازنین و همسرش اینگونه بر حکومت تاخته بود؟
باید به همه ما اکنون ثابت شده باشد بی لیاقتی و فساد حکومت حتی اگر در کوتاه مدت نفعی برای عده ای خاص داشته باشد، اما در بلندمدت مطمئن باشید بر زندگی همه ما، از فقیر و غنی، از کشاورز و بازرگان، از فعال اینستاگرامی تا حاجی شکم گنده بازار، از سرباز تا نویسنده و هنرپیشه و فوتبالیست و خلاصه همه ملت ایران تاثیر خواهد گذاشت.
نگاه کنید که این حکومت اهریمنی چگونه دارد ایران و ایرانی را به تباهی میکشاند و هیچکس هم جلودارش نیست. نمیشود فقط عده ای قهرمان چو نوید افکاری هزینه دهند و عده ای دیگر تماشا کنند. دیر یا زود باید همه بیرون بیایند و کار این حکومت را تمام کنند.
وای به آن روزی که دیگ جوشان خشم مردم منفجر شود، آنوقت است که صغیر و‌کبیر، خشک و تر با هم خواهند سوخت. فکر نکنید در برج ها و ویلاهای لواسان و خانه هایتان در امنیت هستید، این رژیم بی لیاقت سرانجام در یک جای خاص شما را هم قربانی خواهد کرد.
مهرداد میناوند مشهور است و مرگش بیشتر به چشم می آید، اما میدانید برای همین تصمیم احمقانه خامنه ای چند هزار نفر هر روز در فقر و بی خبری بر اثر کرونا میمیرند و هیچکس هم به دادشان نمیرسد!؟
جمهوری فاضلابی جایش زباله دان تاریخ است و تنها کسی هم که میتواند این مهم را به سرانجام برساند، ملت ایران است.
«اول سراغ کمونیست‌ها آمدند،
سکوت کردم چون کمونیست نبودم.
بعد سراغ سوسیالیست‌ها آمدند،
سکوت کردم زیرا سوسیالیست نبودم.
بعد سراغ یهودی‌ها آمدند،
سکوت کردم چون یهودی نبودم.
سراغ خودم که آمدند،
دیگر کسی نبود تا به اعتراض برآید.»
