با آوازی یکدست یکدست دنبالهی چوبینِ بار در قفایش خطی سنگین و مرتعش بر خاک میکشید.
«- تاجِ خاری بر سرش بگذارید!»
و آوازِ درازِ دنبالهی بار در هذیانِ دردش یکدست رشتهیی آتشین میرشت…
«احمد شاملو»