در حالی که سراسر جهان از امریکا جنوبی تا لبنان و عراق همه در حال مبارزه با حکومت های دیکتاتور، توتالیتر و خودکامه هستند ایرانیان عزیز که اسوه صبر ،مقاومت و تحمل ستم می باشند هنوز در خواب زیبایی به سر میبرند که تعبیر آن انتخاب بین دوجناح رژیم (اصلاح طلبان و اپوزیسون خود فروخته) است یا که چشم به آسمان دوخته اند تا که اف سی و پنج های امریکا را بر فراز شهرها مشاهده کنند که برای ازادی انان امده اند شاید هم بنا به فرهنگ ذاتی ایرانی بودنشان منتظر ناجی هستند که دریا را بشکافد و خامنه ای و سپاهش را در آن غرق کند ،ملت (البته امت)شریف ایران از توسل به موهومات گرفته تا دعا و نفرین و ناله برای ازادی و متفکران سیاستمدار همیشه معترض در تاکسی و صف نانواها تا دیوار نویسی در توالت یا که کامنت نوشتن اعتراضی در فضای مجازی ،همه راه های مبارزه خیالی و لفظی را روزانه صدها بار در سنگرهای سخن و گفتار در می نوردند الا انجام حرکتی مثمر و اقدام برای مبارزه واقعی عملی
گهگاهی هم پا را فراتر می نهند و به خیابان می آیند و یگانه مبارزه اشان با مزدوران رژیم این است ،«بی شرف بی شرف ولش کن ولش کن» و دگر هیچ و تمام
آری امت همیشه خسته در پنهان خویش و شجاعان بی همتا در مرحله سخن و فضای مجازی را نه ازادی سزاوار است نه شایستگی اسوده زیستن
نه حکومتی با اعتراض و پچ پچ در تاکسی ساقط شده نه حاکمی در صف نانوا و قهوه خانه ها به دار آویخته شده،براستی وقت آن نرسیده که دگر از فرهنگ لمپنی و کوچه بازاری مختص ایرانی بودن خویش دست برداریم و با اتحاد و شجاعت فریاد ازادی و خروش بر رژیم فاسد اخوندی را سر دهیم،ما را چه شده که چنین استانه درد و ستم پذیریمان افزایش یافته که اگر بسیار اندک از این را بر هر ملتی دگر مینمودند چنان حاکمان را به زیر می کشیدند که عبرت تاریخ شوند
بهداد فردوس
نام مستعار
